θεματισμός

ο (Α θεματισμός) [θεματίζω]

νεοελλ.

μουσ. στον πληθ. οι θεματισμοί

δύο από τα άφωνα μεγάλα σημάδια με τα οποία έγινε η σημειογραφία τού στενογραφικού συστήματος τής βυζαντινής μουσικής

αρχ.

1. διατύπωση, θέση, ορισμός υποθέσεως προς συζήτηση

2. γραμμ. αυθαίρετος προσδιορισμός θέματος ή ρίζας.